Gehoord onderweg

Een bende jongens zijn stoer aan het doen en roepen, trekken, duwen, lachen.

Eén van de jongens brult, en roept dan wat serieuzer uit: "seg joenges, goan we wa vrete?! Gelle vreetzakke!"

Een andere jongen joelt om aan te geven dat hij dat een goed idee vindt. Een derde stelt frieten voor, de eerste shoarma. De tweede roept dat shoarma voor losers is. De vierde lacht hard en noemt de eerste een mietje. De derde stelt opnieuw frieten voor en de eerste roept dat hij dan wel een Bicky wil "gelle bende homo's!".

De vierde jongen verklaart vervolgens op spijtige toon: "nee, sorry, ik kan niet, mijn moeke heeft spaghetti gemaakt."

Twee opgemaakte meisjes lopen voor me uit en bespreken hun studierichting.

De ene vraagt aan de andere: "... en waarom heb jij gekozen voor geneeskunde? Het is al je tweede jaar, niet?"

"Jaaa, mijn tweede jaar al, ik ben heeeeel trots! Ik heb gekozen voor geneeskunde omdat ik met mensen omgaan echt enorm inspirerend vind!"

De ene roept vol verwondering uit: "Ooooh, dat vind ik altijd zo boeiend als mensen dat zeggen! En welke specialisatie ga je kiezen?"

De andere weer: "Ja, ik wil geen gynaecologie doen, want dan zit ge zo echt in mensen hun foef ... nee, BAHBAHBAHBAH! En ook geen chirurg, want dan zit ge dus ook in mensen hun lichaam en zo ... ieeeeeuuuuuw. En al da bloooeeeed! Nee, daar kannekik écht ni tegen. En ja, ook geen huisdokter, want dan ziet ge vanalles, en dan wordt ge ziek en zo en gewoon, al die mensen die komen zagen over de kleinste dingskes en zo, nee, pfffffffffff ...Nee, ik wil OOGARTS zijn! Want ja: ge weet dan wanneer da ge thuis gaat zijn en da's altijd schoon van 10 tot 16u dus ge kunt nog zorgen voor uw kindjes en zo, en ge moet gewoon maar mensen hun brillen opzette en dan zijn die e-weg. Ge hebt geen gezever en zo en ge moet nu luisteren naar die hun saaie verhalen."

Twee oudere vrouwen zitten op de trein. Ze zijn eind vijftig en zien er semi-hip gekleed uit, voor zover ik dat kan inschatten.

De hipste zegt: "ja seg ... ik zit zo in een buurtcomité he, ik heb u da es gezegd, denk ik, en nu moeten ze dus overal toestemming voor vragen aan ons als ze iets willen bouwen ..."

- "Ah ja? Da zouden ze bij ons ook wel mogen doen! Want dieje van naast ons heeft echt zoiets lelijk geel gezet in de tuin! Dat verpest de hééééle buurt!"

- "Awel ja, daarom, voor zo'n dingen ge vermijden. Maar nu wilt iemand in de buurt ne ZWEMvijver zette!"

- "Bah! Al die vissen die dan zo in uw badpak beginnen zwemmen en zo, ik moet er nog ni aan dénke!"

- "Ja maar vooral, stel dat die da naakt doen?! Er is wel een haag, maar da zijn nu ni de meest aantrekkelijke mensen he! Dus ja, we hebben meteen nee gezegd!"

Op de bus tijdens de treinstaking. Ik sta ergens in het midden in het gangpad omdat er nergens anders plaats is. Rechts van mij, iets te dichtbij, staan twee meisjes. Ze zien er ongeveer 13 jaar uit.

Nummer 1: "Ik hebekik wa voor gehad ze! Echt ... ni ... te ... doen!"

Nummer 2: "Oei?!! Wat is er gebeurd?"

Nummer 1: "Oh, ik moet al terug wenen als ik er aan denk"

Ze begint inderdaad te wenen, zachtjes.

Nummer 2 wrijft haar op de rug en vraagt bezorgd: "Wat is er nu toch gebeurd? Vertel!"

Nummer 1: "Awel ... Het waren weer die ... ik weet niet of ik het mag zeggen ... stomme Marokkanen!"

Nummer 2: "Oei?"

Nummer 1 vertelt snikkend en hortend: "Er stond er ene aan de parking van de Delhaize zo ... en die zei ... tegen mij ... "EY ... Wa is uw probleem?!" .. *snikt* .... En ik zei ... "ik heb geen probleem ... wa is UW probleem?!" .... *snikt* ... en toen ... toen zei hij "Nikske, ik vroeg gewoon of da gij een probleem had!" *snikt*"

Nummer 2 begrijpt het niet volledig en vraagt wat er nu juist was gebeurd dan.

Nummer 1 begint hevig te huilen, hartstochtelijk en onbedaarlijk en uit ten slotte: "Hoe da? Da was't he, is da ni genoeg?!"

[Addendum: Na een hele lange stilte tussen de twee, waarbij nummer 1 langzaam bedaarde, moest de tweede afstappen. De eerste roept nog uit: "Seg, tot op mijn 21e verjaardag zaterdag he!]

Een gewone mama middenin in een gesprek met haar dochtertje op straat: "... en wat is er nóg donker van kleur?"

We passeren een zwarte vrouw, dus ik houd gespannen mijn adem in.

Meisje van 4 zegt: "De maan!"

Mams: "Ma nee gij, de maan is toch niet donker, die geeft toch LICHT! Da's een tweede zon he!! Mieke toch.. Waar ze zoiets fout leert, ik snap het ni, Çois!"

Ik had me bijna bemoeid, maar de trein wacht niet op astronomie, alleen op vakbonden.