Drie meisjes op de trein, ongeveer 19 jaar, heel ernstig pratend over hun opleiding.
De eerste klaagt met een - van nature zagende - stem over de hoeveelheid leerstof die ze te verwerken krijgt in haar lerarenopleiding: "Seeeeg ... da's echt keiveel he ... Wij moeten wel weten wat er in die kinderbijbel staat he!! Weet ge wel hoeveel da is?! Da zijn 300 pagina's!!!!!! En da's stom he, want alles staat toch in die bijbel? Waarom moeten wij dat nu kennen? Als ik iets niet meer weet, dan zoek ik da op he, op voorhand."
Een ander meisje merkt op dat ze mogelijk in de problemen komt als een leerling haar iets vraagt tijdens een les.
Hierop repliceert de eerste met "Ja, over wa? Over Jeeeeezus? Seg, ik verzin gewoon iets he, die kunne toch ni wete da da ni juist is?! Daarom zijt ge ook de leerkracht he ..."
Een zwangere stilte volgt.
Ze begint opnieuw: "Ik had gewoon moeten kiezen voor zedenleer zoals de meesten. Okéééé, ge hebt geen werkzekerheid, maar je hebt tenminste geen exaaaaaamen!!!".
De derde merkt op: "Maar vind je het dan niet belàngrijk om te kunnen werken als leerkracht later?"
De eerste is zichtbaar gefrustreerd: "Jamaneeeee he ... Nu ben je eigenlijk het tegenovergestelde aan't doen, he! Je maakt eigenlijk de fout die heeeeeeeeel veel mensen maken: jij zegt dat je moet kijken op lànge termijn, maar je moet kijken op kòrte termijn he. Dat leren wij in godsdienst."
Wederom op de trein, ditmaal op een vrijdagavond. Twee jonge pubers in een schoolgerelateerde context.
De eerste roept plots uit: "Oh neee, ik heb mijn godsdienst vergeten! Dan kan ik nie leren voor morge!"
Hierop schiet de tweede in de lach: "Hahaha, gaat gij morgen naar school of wa, haha???"
Het duurt even, maar dan weet de eerste het: "Ah neeeee, OVERmorgen natuurlijk!"
Hierop uit de tweede gerustgesteld: "Ah, ik dacht al..."
Drie jongens slenteren voor me uit: twee zijn in de puberteit (groot, slungelig, maar nog geen gecoördineerde handelingen) en de andere jongen duidelijk nog niet (klein).
Ze praten over alles en niets, tot de oudste vraagt aan de jongste: "Hoe oud zijt ge eigenlijk?"
Jongste: "11"
Oudste: "Gij moogt echt es ouder worden, mentaal, want ge zijt elf, maar ge klinkt maar acht."
Jongste: "Hoe oud zijt gij dan?"
Oudste: "14"
Jongste: "... Nee, gij bent eigenlijk even oud mentaal als ik ... twee"
De derde zegt vervolgens tegen de kleinste: "Dus ge bent eigenlijk maar twee jaar?"
De jongste roept twijfelend uit: "Neeeee, dat bedoel ik niet, ik wou eigenlijk zeggen, hij is mentaal zo oud als ik in jaren"
De oudste weer, die overduidelijk wat trager is: "Nee, gij zijt mentaal maar zo oud als mij! Vijf!"
Waarop de kleinste dus uiteraard antwoordt: "Dus ge bent mentaal maar vijf?"
Hierop weet de oudste niets te zeggen. De tweede lacht hem volop uit met deze zeer frustrerende schaakmat na een onopgemerkte schaakmat van de andere partij.
Twee meisjes op straat die beiden zeulen met een koffer achter hen.
De blonde: "Ik hoop dat het lang zomertijd blijft dit jaar, want als ze naar wintertijd overschakelen wordt het altijd kouder."
De bruinharige: "Mah joh, wintertijd is toch altijd op een vast tijdstip? Je kan dat dus niet tegenhouden dat het kouder wordt."
Teleurgestelde zucht door beiden.
De bruinharige vervolgt peinzend na de zucht: "Maar 't zou inderdaad wel beter zijn als ze die zomertijd verzetten zodat we het langer warm hebben."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten