Voordelen van het
alleenstaand alleenwonen.
Zovelen denken bij alleenwonen aan verschrikkelijke cat-lady-momenten. Ik heb er eerlijk gezegd weinig op aan te merken, aan volledig alleen wonen zonder vriendje, familie of de momenteel hippe roommates. Ik zie vooral voordelen. Voor mezelf. Want dat is de enige waar je rekening mee moet houden. Gelukkig maar. Ik kan al amper voor mezelf zorgen, laat staan voor een ander. En het is niet dat je helemaal zielig alleen zit te wezen elke dag. Dat doe je alleen maar uit keuze: je kan immers gemakkelijk vrienden uitnodigen. Gesteld dat ze niet getrouwd zijn, that is, want dan ben je altijd "de derde" of "de vijfde" of "de zielige". Maar ik zie dus voordelen. Ik heb er een twintigtal opgesomd, gewoon omdat dat leuk telt. Ik heb er eigenlijk nog wel meer. Drieëntwintig tot nu toe, maar er is mij verteld dat sommigen iets hebben tegen the number 23.
- “Middageten” is niet
beperkt tot de middag. Te laat gaan lopen en liever eerst wat tv kijken
voordat je gaat douchen en dan pas “middag”-eten? Check. Hetzelfde geldt
voor rekbare begrippen als “ontbijt” en “diner”.
- Chips met roomkaas = een
gebalanceerde maaltijd. Als het dan toch gaat over voedsel, dan geldt de regel
dat chips dopen in roomkaas eigenlijk een gebalanceerde maaltijd is in disguise. Chips zijn gemaakt van
aardappelen. Aardappelen zijn groenten. Aardappelen worden gezien als een
bron van koolhydraten. Duw je die chips in roomkaas type goedkope
Philadelphia, dan heb je én groenten én koolhydraten én proteïnes. Check,
check aaaand check!
- Niemand gaat in tegen je
foutieve logica.
- Plassen met de deur open.
Dat doet eerst een beetje raar aan, en je blijft de eerste weken de neiging
hebben om toch maar die deur dicht te doen. Nadien is het vreemd om ze
niet open te laten: waarom die extra moeite van de deur open te doen, ze dicht te doen, ze opnieuw open te doen om ze dan opnieuw dicht te doen? Fuck that.
- Rondhangen in je
appartement met alleen maar je ondergoed aan. Eerst doe je het stiekem en
snel, ’s morgens, om vlug even wat nieuwe sokken te stelen uit de was van vorig weekend die je er nog niet hebt uitgehaald. Dan begin je
langzaam aan wat langer rond te drentelen omdat je niet zoveel zin hebt om
je meteen aan te kleden. En ’s avonds na de douche hoef je ook niet meteen
in nieuwe kleren om vervolgens jezelf terug te ontkleden om naar bed te
gaan: je kan toch wel even tv-kijken in je ondergoed (dat ook min of meer dient als slaapkledij) zonder problemen? En voor je het weet
loop je een halve dag rond tot je zowat gedwongen wordt om je aan te
kleden om naar de winkel te gaan of omdat er iemand aanbelt. Pffff, aankleden.
- Kijken naar Dr Phil of
andere shows. Die shows zijn zowat vereist op zondagochtendmomenten. Dat of
van die melige dramatische films. En dan een grote kom cornflakes dat meteen ook je lunch is.
- Voor de zesde keer naar dezelfde gortige Japanse hack and slash horrorfilms zien ’s nachts. Dan mag je ook
luidop grinniken als er een hoofd wegrolt en gnuivend lachen als het bloed overal naartoe
spuit. Gewoon, omdat je dat grappig vindt. En dat zonder dat je moet doen
alsof je bang bent, of dat icky vindt.
- Commentaar leveren tijdens reclame, films en
tv-series. Screw you, stomme datingsite. Haha, belachelijk kapsel. Uhmmmm,
zou je dat wel doen, kind, de deur openen op halloween? DOE GEWOON DAT
FUCKING LICHT AAN GODVERDOMME!
- Praten in jezelf. Eerst
heb je nog wat schroom, want je vindt het een beetje vreemd. Normaal kon
je het nog steken op de kat die toch oh zo menselijk leek, maar nu praat je gewoon
volop in jezelf. Jezelf aanmoedigen, jezelf rustig houden, hardop grapjes
maken die alleen jij grappig vindt. Denkbeeldige conversaties in je hoofd?
Fuck that, doe dat gewoon maar hardop, dat lijkt echter. En je kan oefenen op je sociale vaardigheden als je dat nodig hebt. (Ja dus.) Je kan ook aan de lopende band commentaar geven op jezelf. Goed zo, Anne, goed gedaan. Schrijf nu nog maar wat verder.
- Emotionele breakdowns. Als
je jezelf op die (bij mij zeer schaarse momenten) volop laat gaan (bij mij
gewoon wat negatieve gedachten), duren ze eigenlijk maar een minuutje of
twee. En dan kijk je weer gewoon verder tv, ga je douchen, werk je verder,
lees je dat hoofdstuk even uit, … Done and done.
- Marathon van
maandagavondfilms op een vrijdagavond. Met een mengeling van groenten (een
eerste poging tot gezond snacken). En dan ga je alvast wat dip halen. En
dan krijg je toch wel een craving
naar die chips in je kast, dus die haal je ook alvast maar even. En dan na
al dat hartig gedoe, wil je toch wel wat chocolade? Of koekjes? Tuurlijk!
En niemand zegt er iets van.
- De tv pauzeren wanneer je
wil. Pipi-pauze, chocolade-pauze, toegeven-aan-die-neiging-om-dat-ene-liedje-te-beluisteren-pauze, ronddansen-zonder-enige-reden-pauze.
- Papier en karton voor de
zoveelste keer vergeten buiten te zitten? Hoppakkee, onder het bed, zodat je het de
volgende keer ook kan vergeten.
- Het hele bed voor jou
alleen. Rol-rol. Schuinlig. Honderd keer ronddraaien. Deken wegschoppen.
Je volledig in het deken ronddraaien als een mummy. Armen en benen uit
elkaar om af te koelen. Uit het bed gaan voor nachtelijke plaspauze en het
licht aan-en uitdoen en neerploffen. Je kussen voor de zoveelste keer omdraaien om de koele kant te voelen.
- Kopen wat je wil. Een boek
dat je eigenlijk al langer wil? Die ene film waarvan je eigenlijk wel weet
dat ie slecht is maar je de acteurs gewoon wel lekker vindt? “Goeie keuze,
mezelf!”.
- Voedsel eten uit de pot
waarin je het klaarmaakte. Dat is een bord minder vuilgemaakt. En liefst
ook bestek minder. Eten met een oversized lepel is leuk.
- Slapen wanneer en waar je
maar wil. Nap-time = everytime. En het eten en zo, dat wacht wel.
- Opruimen hoeft niet per
se. Je ruimt op wanneer je wil. ALS je dat al wil. Of je maakt alleen
strategische dingen vuil omdat je weet dat je binnen een paar dagen
opnieuw bezoek krijgt, en zo heb je niets op te ruimen.
- In de spiegel kijken en tevreden zijn. Geen commentaar a la “zou je dàt echt aantrekken?”, “daarin lijkt je kont toch wel wat groot eigenlijk”, “is dat niet ietsje te kort?”, “maar je schoenen passen daar niet bij”, “zou je niet iets netters aandoen?”, “had je dat gisteren niet aan?”, “volgens mij moet je beginnen sporten …”
- Een hele namiddag, avond en nacht gamen. Een slobbertrui met kap, met een fleecen dekentje over je heen, voedsel in de buurt, telefoons uit en alleen maar moeten opstaan omdat je een beenkramp hebt, of omdat je naar het toilet moet. Zalig.
Echt zalig.
hihi, anne... geweldig !
BeantwoordenVerwijderenal moet ik toegeven dat ik, na bijna 4 jaar in een relatie en 3 jaar samenwonen, van de meeste dingen ook al niet meer zo'n punt maak en die ook wel durf te doen... maar off course moet je daarvoor eerst door een heel aantal awkward situations, die je dus vermijdt door alleen alleen te wonen :)
Mooi leven heb jij moosy, mijn toekomst ziet er hopelijk net hetzelfde uit! :D
BeantwoordenVerwijderen