Beste Samson (en Gertje ook natuurlijk),

Beste Samson (en Gertje ook natuurlijk),

Net als vele volwassenen geboren in de jaren 1980 en 1990, ben ook ik als kleuter opgegroeid met uw televisieshow. Toen die eerste afleveringen een grote hit bleken, heeft uw firma er meteen aan gedacht om ook een cd uit te brengen van jullie liedjes. Als trouwe kleuter heb ik die eerste cd gekocht. Toen hadden die cd's nog geen naam: het was immers niet duidelijk of het wel een hit zou worden. Naderhand bleek dat een schot in de roos te zijn: een kleuter die de cd niet had, was niet iemand van de in-crowd. Al snel volgden andere cd's, nieuwe opnames en vele optredens. Voor de meeste vernieuwingen, was ik echter reeds snel te oud.

Ik vermoed dat u momenteel allerlei dingen aan Gertje aan het vragen bent, dus tussendoor even een klein mopje:

Wat is blond en als je op een knopje drukt, rood?

- Regi in the MIXer.

Zo? Kunnen we?

Ik schrijf u deze e-mail, omdat een van de liedjes nog steeds wordt gezongen door menigeen student die vertoeft in de blokweken gedurende studies in hogere jaren. Het luidop zingen van het lied wordt nog steeds aanvaard als zijnde een daad van tijdelijke ontoerekeningsvatbaarheid. Ik heb het natuurlijk over het lied waarbij het refrein als volgt gaat: "repeteren, repeteren, wie zijn best doet, zal het leren". De studenten gebruiken dit refrein om zichzelf te motiveren, of passen het aan om iets moeilijkers in te studeren, of als tijdelijk grapje, waarbij woorden zonder dergelijke klemtoon, toch op een of andere manier rijmen.

Een eigen voorbeeld: "Surveilleren, surveilleren, wie het goed doet, moet sanctioneren".

Kan u zich hier iets bij voorstellen, mijn beste Samson? Ik hoop van wel. Ik deed mijn best om het u duidelijk te maken. Om uw bekende gebrek aan langdurige concentratie te verlichten, voeg ik hier een zelfgemaakte tekening van u in. U mag mij gerust prijzen om mijn kunde alsof ik weer vier jaar ben. Zo voelde het ook een beetje, toen mijn hand niet meteen deed wat mijn ogen wilden. U zal het echter met deze twee-minuten-tekening moeten doen. Het centrale punt is immers wat nog volgt. Goed, ter ere van het concentratie-dipje:

Zo, u bent weer helemaal mee.

De reden dat ik u aanschrijf, is omdat ik graag een motie wil indienen om het refrein te veranderen. Misschien kan er wel een nieuwe cd mee gemaakt worden? Misschien kan u het De KerstPaasZomer-Blok-cd noemen?
U had misschien al wel door dat ik niet meteen een student ben. Dat kan u duidelijk zien aan de slechte kwaliteit van het "teken"papier, dat typisch is voor commerciële kopieerapparaten. Ik werk echter ook niet in een kopieercenter. Ik werk namelijk op een universiteit. Dat is een héééél groot gebouw. Het verschil tussen een kopieercenter en een universiteit is iets dat niet meteen door elke student begrepen wordt. Ik kan u helaas niet aangeven wélke universiteit juist. Privacy en zo.

Welnu. Hier heb ik een aantal voorstellen voor het refrein. Een aantal zijn bedoeld voor studenten, en een aantal zijn eerder voor professoren en assistenten-allerlei. Ik stel voor dat u even nog uw normale refrein zingt in uw hoofd, zodat u meteen begint te zingen als u het volgende leest:

• Combineren, combineren, wie tekst steelt, moet refereren.
• Concluderen, concluderen, wie iets nieuw wil: discussiëren.
• Assumeren, assumeren, wie het doet, gaat irriteren.
• Budgetteren, budgetteren, zonder geld kan je niet leren.
• Amuseren, amuseren, lessen zijn om te noteren.
• Circuleren, circuleren, wie nota's wil, kan kopiëren.
• Inspecteren, inspecteren, gore koten moeten veel doneren.
• Aborteren, aborteren, wie overal komt, moet 't zo maar leren.

En ten slotte mijn persoonlijke favoriet:

• Corrigeren, corrigeren, wie zijn best doet, wordt langzaam gek van de slechte handschriften, zwakke spelling, Dunglish-grammatica en vele pogingen tot verdoezelen van ontbreken van kennis. Maar DAT wist je ons niet te vertel-zingen in die tijd, hé, Samson ...? Kuthond.

Met vriendelijke groeten,

Anne.

Geachte reclamemakers

Geachte reclamemakers,

Lang heb ik getalmd over de wijze waarop ik u zou aanspreken. Ik heb ten slotte gekozen voor een kinderlijk eenvoudige aanspreektitel. Ik verwijs hier echter niet naar de “geachte”: die is immers obligatoir bij het schrijven van dit soort zaken, en is niet meteen een bijvoeglijk naamwoord dat ik voor uw soort zou aanwenden. Maar nu voert u me te ver naar meer liederlijkere oorden. Ik bid u tot het aannemen van mijn aanspreking en het hierbij te laten, zodat wij ons dra tesaam kunnen bevinden in het onderwerp van deze aanschrijving.

Aangezien mijn mentale, telepathisch gestuurde vervloekingen – gericht op mijn televisie – u blijkbaar niet hebben bereikt de laatste maanden, neem ik de moeite om de pen ter hande te nemen en u aan te schrijven. Wees zo herderlijk mijn poging aan horen.

Wat mij heden ten dage juist stoort in dergerlijke mate dat ik uw tijd consumeer? U vraagt zich dit onwaarschijnlijk af, gezien u vermoedelijk fabelachtig weinig handgeschreven brieven ontvangt op eierschelp gekleurd handgeschept papier met watermerk. Wel, ik voel me gevleid dat u het mij vraagt. Ik kom gaarne ter zake.

Waar ik een grondige hekel aan heb, zijn uw reclames omtrent online dating. Eerst was er slechts eentje, en dan kwam een tweede, en ondertussen zijn er al een drietal reclames in omloop ter bevordering van bezoekers van dergelijke onlijn zijnde webruimtes. Zo weze er “YouForMe”, “eDarling” en “Parship”. Allen vind ik hun reclames ergerniswekkend om geheel verschillende redenen, die toch centrale wrevelpunten aantikken, zoals u weldra zal bemerken.

Ten eerste lijkt mij de reclame van Parship de bal mis te slaan. En dan heb ik het niet slechts over die absurde klankgeving “iemand wacht op jou”, die impliceert dat we allen bedrijvig werkzaamheden moeten verrichten om onze enige zielgenoot in deze wijde wereld te ontmoeten; die zielgenoot zou dan toevallig ook knap zijn, en “op ons wachten”. Wat mij echter harder ontstemt, is dat u aangeeft dat er iemand rondloopt voor ons, die dan blijkbaar gaat zitten gedurende de actie van het rondlopen en hierbij op ons wacht op het interweb. Bij het eenmaal aanschouwen van de reclame, verwacht een kijker zoals ik, een datingbureau waarbij je elkaar in levende lijve gaat ontmoeten en waarbij we ons derhalve buiten moeten begeven. Niet een of andere saaie – zij noemen het “serieuze” – internetruimte.

Ten tweede vind ik het ongerijmd dat partnerlozen worden geportretteerd als algehele eenzaten die smachten naar consideratie van het andere geslacht door zich vernederend te verkleden voor feestjes en theepartijtjes. All you need is cleavage and a non-ugly face, zoals The Beatles het eventueel hadden kunnen declameren in hunner tijd. Het feit dat u iets als deerniswekkend verzinnebeeldt, om vervolgens een oplossing voor dit probleem aan te kaarten dat in mijn en andermans ogen even meelijwekkend lijkt te zijn als het eerstgenoemde, lijkt mij commercieel onbetamelijk.

Ten derde ergert mij de uitlating dat het ongekunstelder is, namelijk vanuit een armstoel, wat rondklikkend met een computeraanwijsapparaat en typend op een klavier. Het aanmelden vereist een ontzaglijk aantal stappen, die allen verplicht zijn. Als dergelijke uitbreidingen niet het geval zijn in eerste instantie, dan wel nadien met talrijke uitgebreide opties, die voor de doorsnee mens die zich blijkbaar graag opkleedt als Michael Jackson desalniettemin behoorlijk ingewikkeld kan ogen. Iets met gekleurde en gesloten deuren (oh, the pun!), berichten die je slechts kan lezen bij het neertellen van ettelijke euro's en een profiel waar je zoveel moet invullen dat je je nog liever opkleedt als Catwoman. Daarnaast heb je geen idee hoe de persoon aan de ommezijde er echt uitziet, noch hoe deze zich publiekelijk optreedt. Je moet jezelf ook een bepaalde computertaal toe-eigenen die vooral digitaal aangeborenen zullen aanspreken. Zonder deze computertaal, komt een mens algauw over als een belegen, pruikerig persoon die klaagbrieven schrijft naar bedrijven allerlei.

Gelieve mij niet langer te tergen met uw reclames.

In afwachting van uw antwoord,

Hoogachtend

Anne.

10 nutteloze weetjes voor elegante feestjes:

Also known as: tien dingen die ik al heb aangehaald op verkeerde momenten, of nog een reden waarom ik niet snel vrienden maak.

Random foto om het multimediaal te maken.

1. "Ik heb gelezen dat landbouwers heel vaak water gebruiken dat ze uit een beek hebben gehaald. Dat water is meestal sterk vervuild door afvalwater, vaak ook bevuild door koeien en dergelijke. Dat proef je goed bij biologische landbouw, zo blijkt."
2. "Bij sommigen ZIE je soms dat hun zogenaamde vader niet hun biologische vader is, he, vind je niet?"
3. "Weet u dat als vrouwelijke honden loops zijn, dat ze gewoon de hele tijd bloeden? Ik heb daar nooit bij nagedacht. Wat als je een aanhankelijke hond hebt die graag op je schoot zit? ..."
4. "Als veganisten geen dierlijk afgeleide producten eten, dan eten ze toch ook geen biologische groenten of fruit, toch? Want daar bestrijden ze het ene insect met een ander, en die dingen doen dan toch ook gewoon hun behoefte op je sla en zo?"
5. "Ik vind ijsbergsla en rauwe wortels en zo wel leuk. Als je daar op kauwt, dan hoor je dat kraken alsof je de ruggengraat van dieren kraakt."
6. "Oh? Is dat die traditionele wijn waarbij ze nog steeds oude vrouwen inhuren om de druiven met blote voeten te pletten? Zouden ze bij het inhuren eigenlijk letten op teenschimmel?"
7. "Als je baby net geboren is, moet je eens letten op je ouders: de ouders van de vrouw gaan de hele tijd aanhalen hoeveel de baby lijkt op de vader, om aan te geven dat de baby van hem is en niet van de postbode of zo."
8. "Vrouwen hebben evolutionair gezien een groter achterwerk om mannen te blijven stimuleren als ze bezig zijn. Ik vind het dus altijd vreemd als vrouwen het achterwerk van mannen leuk vinden."
9. "Wist u dat het woord avocado afgeleid is van een woord dat ook testikel betekent? Het lijkt er wel een beetje op he, vindt u niet?" Ging perfect bij die portie guacamole.
10. "Soms weet je toch niet van iemand anders of die nu appelsap drinkt of zo iemand is die de eigen urine drinkt, toch?"