Gehoord onderweg: deel 2

Drie meisjes op de trein, ongeveer 19 jaar, heel ernstig pratend over hun opleiding.

De eerste klaagt met een - van nature zagende - stem over de hoeveelheid leerstof die ze te verwerken krijgt in haar lerarenopleiding: "Seeeeg ... da's echt keiveel he ... Wij moeten wel weten wat er in die kinderbijbel staat he!! Weet ge wel hoeveel da is?! Da zijn 300 pagina's!!!!!! En da's stom he, want alles staat toch in die bijbel? Waarom moeten wij dat nu kennen? Als ik iets niet meer weet, dan zoek ik da op he, op voorhand."

Een ander meisje merkt op dat ze mogelijk in de problemen komt als een leerling haar iets vraagt tijdens een les.

Hierop repliceert de eerste met "Ja, over wa? Over Jeeeeezus? Seg, ik verzin gewoon iets he, die kunne toch ni wete da da ni juist is?! Daarom zijt ge ook de leerkracht he ..."

Een zwangere stilte volgt.

Ze begint opnieuw: "Ik had gewoon moeten kiezen voor zedenleer zoals de meesten. Okéééé, ge hebt geen werkzekerheid, maar je hebt tenminste geen exaaaaaamen!!!".

De derde merkt op: "Maar vind je het dan niet belàngrijk om te kunnen werken als leerkracht later?"

De eerste is zichtbaar gefrustreerd: "Jamaneeeee he ... Nu ben je eigenlijk het tegenovergestelde aan't doen, he! Je maakt eigenlijk de fout die heeeeeeeeel veel mensen maken: jij zegt dat je moet kijken op lànge termijn, maar je moet kijken op kòrte termijn he. Dat leren wij in godsdienst."

Wederom op de trein, ditmaal op een vrijdagavond. Twee jonge pubers in een schoolgerelateerde context.

De eerste roept plots uit: "Oh neee, ik heb mijn godsdienst vergeten! Dan kan ik nie leren voor morge!"

Hierop schiet de tweede in de lach: "Hahaha, gaat gij morgen naar school of wa, haha???"

Het duurt even, maar dan weet de eerste het: "Ah neeeee, OVERmorgen natuurlijk!"

Hierop uit de tweede gerustgesteld: "Ah, ik dacht al..."

Drie jongens slenteren voor me uit: twee zijn in de puberteit (groot, slungelig, maar nog geen gecoördineerde handelingen) en de andere jongen duidelijk nog niet (klein).

Ze praten over alles en niets, tot de oudste vraagt aan de jongste: "Hoe oud zijt ge eigenlijk?"

Jongste: "11"

Oudste: "Gij moogt echt es ouder worden, mentaal, want ge zijt elf, maar ge klinkt maar acht."

Jongste: "Hoe oud zijt gij dan?"

Oudste: "14"

Jongste: "... Nee, gij bent eigenlijk even oud mentaal als ik ... twee"

De derde zegt vervolgens tegen de kleinste: "Dus ge bent eigenlijk maar twee jaar?"

De jongste roept twijfelend uit: "Neeeee, dat bedoel ik niet, ik wou eigenlijk zeggen, hij is mentaal zo oud als ik in jaren"

De oudste weer, die overduidelijk wat trager is: "Nee, gij zijt mentaal maar zo oud als mij! Vijf!"

Waarop de kleinste dus uiteraard antwoordt: "Dus ge bent mentaal maar vijf?"

Hierop weet de oudste niets te zeggen. De tweede lacht hem volop uit met deze zeer frustrerende schaakmat na een onopgemerkte schaakmat van de andere partij.

Twee meisjes op straat die beiden zeulen met een koffer achter hen.

De blonde: "Ik hoop dat het lang zomertijd blijft dit jaar, want als ze naar wintertijd overschakelen wordt het altijd kouder."

De bruinharige: "Mah joh, wintertijd is toch altijd op een vast tijdstip? Je kan dat dus niet tegenhouden dat het kouder wordt."

Teleurgestelde zucht door beiden.

De bruinharige vervolgt peinzend na de zucht: "Maar 't zou inderdaad wel beter zijn als ze die zomertijd verzetten zodat we het langer warm hebben."

Gehoord onderweg

Een bende jongens zijn stoer aan het doen en roepen, trekken, duwen, lachen.

Eén van de jongens brult, en roept dan wat serieuzer uit: "seg joenges, goan we wa vrete?! Gelle vreetzakke!"

Een andere jongen joelt om aan te geven dat hij dat een goed idee vindt. Een derde stelt frieten voor, de eerste shoarma. De tweede roept dat shoarma voor losers is. De vierde lacht hard en noemt de eerste een mietje. De derde stelt opnieuw frieten voor en de eerste roept dat hij dan wel een Bicky wil "gelle bende homo's!".

De vierde jongen verklaart vervolgens op spijtige toon: "nee, sorry, ik kan niet, mijn moeke heeft spaghetti gemaakt."

Twee opgemaakte meisjes lopen voor me uit en bespreken hun studierichting.

De ene vraagt aan de andere: "... en waarom heb jij gekozen voor geneeskunde? Het is al je tweede jaar, niet?"

"Jaaa, mijn tweede jaar al, ik ben heeeeel trots! Ik heb gekozen voor geneeskunde omdat ik met mensen omgaan echt enorm inspirerend vind!"

De ene roept vol verwondering uit: "Ooooh, dat vind ik altijd zo boeiend als mensen dat zeggen! En welke specialisatie ga je kiezen?"

De andere weer: "Ja, ik wil geen gynaecologie doen, want dan zit ge zo echt in mensen hun foef ... nee, BAHBAHBAHBAH! En ook geen chirurg, want dan zit ge dus ook in mensen hun lichaam en zo ... ieeeeeuuuuuw. En al da bloooeeeed! Nee, daar kannekik écht ni tegen. En ja, ook geen huisdokter, want dan ziet ge vanalles, en dan wordt ge ziek en zo en gewoon, al die mensen die komen zagen over de kleinste dingskes en zo, nee, pfffffffffff ...Nee, ik wil OOGARTS zijn! Want ja: ge weet dan wanneer da ge thuis gaat zijn en da's altijd schoon van 10 tot 16u dus ge kunt nog zorgen voor uw kindjes en zo, en ge moet gewoon maar mensen hun brillen opzette en dan zijn die e-weg. Ge hebt geen gezever en zo en ge moet nu luisteren naar die hun saaie verhalen."

Twee oudere vrouwen zitten op de trein. Ze zijn eind vijftig en zien er semi-hip gekleed uit, voor zover ik dat kan inschatten.

De hipste zegt: "ja seg ... ik zit zo in een buurtcomité he, ik heb u da es gezegd, denk ik, en nu moeten ze dus overal toestemming voor vragen aan ons als ze iets willen bouwen ..."

- "Ah ja? Da zouden ze bij ons ook wel mogen doen! Want dieje van naast ons heeft echt zoiets lelijk geel gezet in de tuin! Dat verpest de hééééle buurt!"

- "Awel ja, daarom, voor zo'n dingen ge vermijden. Maar nu wilt iemand in de buurt ne ZWEMvijver zette!"

- "Bah! Al die vissen die dan zo in uw badpak beginnen zwemmen en zo, ik moet er nog ni aan dénke!"

- "Ja maar vooral, stel dat die da naakt doen?! Er is wel een haag, maar da zijn nu ni de meest aantrekkelijke mensen he! Dus ja, we hebben meteen nee gezegd!"

Op de bus tijdens de treinstaking. Ik sta ergens in het midden in het gangpad omdat er nergens anders plaats is. Rechts van mij, iets te dichtbij, staan twee meisjes. Ze zien er ongeveer 13 jaar uit.

Nummer 1: "Ik hebekik wa voor gehad ze! Echt ... ni ... te ... doen!"

Nummer 2: "Oei?!! Wat is er gebeurd?"

Nummer 1: "Oh, ik moet al terug wenen als ik er aan denk"

Ze begint inderdaad te wenen, zachtjes.

Nummer 2 wrijft haar op de rug en vraagt bezorgd: "Wat is er nu toch gebeurd? Vertel!"

Nummer 1: "Awel ... Het waren weer die ... ik weet niet of ik het mag zeggen ... stomme Marokkanen!"

Nummer 2: "Oei?"

Nummer 1 vertelt snikkend en hortend: "Er stond er ene aan de parking van de Delhaize zo ... en die zei ... tegen mij ... "EY ... Wa is uw probleem?!" .. *snikt* .... En ik zei ... "ik heb geen probleem ... wa is UW probleem?!" .... *snikt* ... en toen ... toen zei hij "Nikske, ik vroeg gewoon of da gij een probleem had!" *snikt*"

Nummer 2 begrijpt het niet volledig en vraagt wat er nu juist was gebeurd dan.

Nummer 1 begint hevig te huilen, hartstochtelijk en onbedaarlijk en uit ten slotte: "Hoe da? Da was't he, is da ni genoeg?!"

[Addendum: Na een hele lange stilte tussen de twee, waarbij nummer 1 langzaam bedaarde, moest de tweede afstappen. De eerste roept nog uit: "Seg, tot op mijn 21e verjaardag zaterdag he!]

Een gewone mama middenin in een gesprek met haar dochtertje op straat: "... en wat is er nóg donker van kleur?"

We passeren een zwarte vrouw, dus ik houd gespannen mijn adem in.

Meisje van 4 zegt: "De maan!"

Mams: "Ma nee gij, de maan is toch niet donker, die geeft toch LICHT! Da's een tweede zon he!! Mieke toch.. Waar ze zoiets fout leert, ik snap het ni, Çois!"

Ik had me bijna bemoeid, maar de trein wacht niet op astronomie, alleen op vakbonden.